Kultura Mati-Drilon

Kultura Mati-Drilon është një kulturë arkeologjike, e cila u zhvillua për herë të parë gjatë epokës së bronzit të vonë dhe epokës së hershme të hekurit në Gadishullin Ballkanik perëndimor në një zonë e cila përfshinte pjesën më të madhe të Shqipërisë, Kosovën, Mali i Zi, dhe një pjesë të Bosnjes dhe Hercegovinës. Ajo është emëruar sipas të zonave të zbuluara përreth Lumit të Matit, dhe Lumit Drilon. Në kuadër të kësaj kulture futet edhe Kultura e Gllasinacit në Bosnjë-Hercegovinë.

Kultura Mati-Drilon përfaqëson vazhdimësinë e praktikave të epokës së mesme të bronzit në Ballkanin perëndimor dhe novacionet që lidhen veçanërisht me epokën e hershme të hekurit. Paraqitja e tij përkon me një lulëzim të popullsisë në rajon siç dëshmohet në shumë vende të reja të zhvilluara në atë epokë. Një nga elementët përcaktues të kësaj kulture është përdorimi i tumave të varrimit si një metodë e inhumimit. Aksesorët e hekurit dhe armët e tjera janë sende tipike që gjenden në tumat e të gjitha variacioneve nënrajonale të Kulturës së Matit, Drilonit dhe Gllasinacit. Ndërsa u zgjerua dhe u shkri me kulturat e tjera të ngjashme materiale, ai arriti të përfshijë zonën e cila njihej në antikitetin klasik si Iliria.^{[1] [2] [3]}

1. ^ Stipčević 1977.
2. ^ Andrea Zhaneta. Vendbanimi shpellor i Nezirit (Pjesa e dytë — Epoka e bronzit): Iliria, vol. 20 n°2, 1990. fq. 5-63;
3. ^ Andrea Zhaneta. Mbi gjenezën dhe vijimësinë e kulturës së Matit në epokën e bronzit: Iliria, vol. 15 n°2, 1985. Kuvendi II i studimeve ilire (Tiranë, 20-23. XI. 1985) fq. 163-174;